Του Δημήτρη Μελίτου
Δημήτριος Ι. Μελίτος
ΣΕΡΡΑΙΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (1895-1912)
Στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα Μακεδόνες, μεταξύ αυτών, και Σερραίοι, έζησαν στο Παρίσι. Τα στοιχεία αυτά αρχίζουν από το 1895, γιατί τότε ιδρύθηκε η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του πρωτομάρτυρα και αρχιδιακόνου Στεφάνου στο Παρίσι και μέχρι το 1912, μετά την απελευθέρωση της πόλης των Σερρών.
Η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου Παρισίων κτίστηκε το 1895 με έξοδα των αδελφών Δημητρίου και Ιωάννη Σκυλίτση, του κλάδου της οικογένειας Στεφάνοβιτς – Σκυλίτση, στον οποίο ανήκει και η Έλενα Σκυλίτση, σύζυγος του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται στα ληξιαρχικά βιβλία της ελληνικής εκκλησίας και, μεταξύ των οποίων, είναι:
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ – ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ
1. Γεώργιος, υιός του Αθανασίου Πλουμίδου, εκ Σερρών, υπηκόου Έλληνος, Ορθοδόξου, επιπλοποιού, και της νομίμου συζύγου αυτού Blanche Poupard, Γαλλίδας, Καθολικής.
Ημερομηνία γεννήσεως: 1 Ιουνίου 1901.
Ημερομηνία βαπτίσεως: 2 Σεπτεμβρίου 1901.
Ανάδοχος: Νικόλαος Δρίβαςεκ Βόλου, υπήκοος Έλλην, Ορθόδοξος, επαγγέλματος μάγειρος.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Π. Λογοθέτης.
2. Νικόλαος, υιός Αθανασίου Γ. Πλουμίδου, επιπλοποιού εκ Σερρών, Ορθοδόξου και της φυσικής αυτού μητρός Blanche Poupard, Καθολικής.
Ημερομηνία γεννήσεως: 4 Σεπτεμβρίου 1902.
Ημερομηνία βαπτίσεως: 10 Μαΐου 1904.
Ανάδοχος: Νικόλαος Λάππαςεκ Πρεβέζης, ράπτης.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Π. Λογοθέτης.
3. Αλέξανδρος, υιός φυσικός του Αθανασίου Γ. Πολομίδου, επιπλοποιού εκ Σερρών, και της φυσικής αυτού μητρός Blanche Poupard, Καθολικής.
Ημερομηνία γεννήσεως: 10 Νοεμβρίου 1903.
Ημερομηνία βαπτίσεως: 10 Μαΐου 1904
Ανάδοχος: Ιωάννης Κ. Κελεντζιάδης, επιπλοποιός εκ Βάρνης.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Π. Λογοθέτης.
O Αλέξανδρος απέθανε στις 17-02-1975 στο Limeil-Brévannes.[1]
4. Παναγιώτης, υιός Δημητρίου Π. Γεννηματά, Ορθοδόξου Έλληνος εκ Κοντηφάρεως, δήμου Λεύκτρου, νομού Λακωνίας[2], ιατρού, και της νομίμου συζύγου αυτού Αικατερίνης, το γένος Κανταρτζή, εκ Βόλου.
Ημερομηνία γεννήσεως: 1 Σεπτεμβρίου 1908.
Ημερομηνία βαπτίσεως: 8 Οκτωβρίου 1908.
Ανάδοχος: Γεώργιος Γεωργιάδης, Ορθόδοξος Έλλην εκ Σερρών Μακεδονίας, ιατρός.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Γερμανός Βασιλάκης.
5 Ανδρέας, τέκνον Αθανασίου Γ. Πωλομίδου, Ορθοδόξου, υπηκόου Οθωμανού εκ Σερρών, επιπλοποιού, και της Blanche Poupard, Ρωμαιοκαθολικής εκ Παρισίων.
Ημερομηνία γεννήσεως: 22 Δεκεμβρίου 1905.
Ημερομηνία βαπτίσεως: 10 Οκτωβρίου 1910.
Ανάδοχος: Νικηφόρος Π. Ραπτόπουλος, Ορθόδοξος εκ Βασιλικού της Θράκης[3], λεπτουργός.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Γερμανός Βασιλάκης.
6. Ιωάννης, τέκνον Αθανασίου Γ. Πωλομίδου, Ορθοδόξου, υπηκόου Οθωμανού εκ Σερρών, επιπλοποιού, και της νομίμου συζύγου αυτού Blanche Poupard, Ρωμαιοκαθολικής εκ Παρισίων.
Ημερομηνία γεννήσεως: 6 Ιουνίου 1907.
Ημερομηνία βαπτίσεως: 10 Οκτωβρίου 1910.
Ανάδοχος: Παυλίνα Α. Τριποδοπούλου, Ορθόδοξος εκ Κωνσταντινουπόλεως.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Γερμανός Βασιλάκης.
O Ιωάννης απέθανε στις 12-03-1974 στο Saint-Chély-d’Apcher[4]
ΓΑΜΟΙ
1. Ιωάννης Θεοδώρου Μαυρίδης εκ Σερρών ράπτης, ετών 31, και Βέρθα, το γένος Labrousse, Γαλλίς Καθολική, ετών 28.
Ημερομηνία τελέσεως γάμου: 2 Σεπτεμβρίου 1900.
Παράνυμφος: Δημήτριος Βαΐτσης.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Π. Λογοθέτης.
2. Αθανάσιος Πωλομίδης του Γεωργίου εκ Σερρών (Βεζνίκο)[5], επιπλοποιός, Ορθόδοξος, υπήκοος οθωμανός, ετών 31, και η Blanche Poupard, Καθολική εκ Παρισίων, ετών 22.
Ημερομηνία τελέσεως γάμου: 30 Ιουνίου 1904.
Παράνυμφος: Νικόλαος Γρίβας εκ Βόλου, Ζαχαροπλάστης.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Π. Λογοθέτης.
ΚΗΔΕΙΕΣ
1. Θεμιστοκλής Δ. Άρμος, εκ Σερρών, Φαρμακοποιός, ετών 51.
Αιτία θανάτου: εκ πνευμονίας.
Ημερομηνία θανάτου: 18 Δεκεμβρίου 1897.
Ημερομηνία κηδείας: 19 Δεκεμβρίου 1897.
Απέθανε και ετάφη εν Lazarches.
Ιερεύς: Αρχιμανδρίτης Π. Λογοθέτης.
Το εσωτερικό της ελληνικής ορθοδόξου εκκλησίας του Αγίου Στεφάνου Παρισίων
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Ο Πλουμίδης ή Πολομίδης ή Πωλομίδης Αθανάσιος είναι το ίδιο πρόσωπο. Είναι ο σύζυγος της Poupard ή Poupard Blanche. Οι υπόλοιποι (δηλαδή ο Πλουμίδης Γεώργιος, ο Πολομίδης Αλέξανδρος, ο Πολομίδης Νικόλαος, ο Πωλομίδης Ανδρέας και ο Πωλομίδης Ιωάννης) είναι παιδιά τους.
2. Τα παιδιά των Πλουμίδη ή Πολομίδη ή Πωλομίδη Αθανασίου με τη σύζυγό τους Poupard ή Poupard Blanche γεννήθηκαν πριν από την τέλεση του Θρησκευτικού γάμου τους.
ΠΗΓEΣ:
1. Κωνστ. Κ. Παπουλίδης – «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ (1895-1912)».
2. https://geneafrance.com/ (Γενεαλογική Πύλη στη Γαλλία).
[1] Το Limeil-Brévannes είναι μια γαλλική πόλη που βρίσκεται νοτιοανατολικά του Παρισιού , 16 χλμ. από την Παναγία τωνΠαρισίων.
[2] Το 1938 αποσπάσθηκε από το νομό Λακωνίας και υπήχθη στο νομό Μεσσηνίας.
[3] Το Βασιλικό πόλη της Επαρχίας Πύργου στη Βουλγαρία και έδρα του ομώνυμου Δήμου. Βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας, στο νότιο άκρο των ακτών της Βουλγαρίας στη Μαύρη Θάλασσα, 65 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη του Πύργου. Σύμφωνα το Εθνικό Στατιστικό Ινστιτούτο της Βουλγαρίας το 2012 έχει 5.999 κατοίκους.
Ο οικισμός κατοικήθηκε από τους Έλληνες κατά τον 6ο αιώνα π. Χ. και κατά τον 3ο αιώνα μ. Χ. πιθανόν εκχριστιανίστηκε. Στις αρχές του 14ουαιώνα το Βασιλικό περιήλθε στην κυριαρχία των Οθωμανών. Το 1913 ο ελληνικός πληθυσμός της πόλης, μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Βουλγάρους, κατέφυγαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.
[4]Το Saint–Chélyd’Apcher είναι μια κοινότητα στο διαμέρισμα Lozère στη νότια Γαλλία.
[5] Άγιο Πνεύμα Σερρών. Το Άγιο Πνεύμα είναι χωριό και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Εμμανουήλ Παππά. Έως το 1928 ονομαζόταν «Βεζνίκο», δηλαδή χωριό του ζυγού ακριβείας και σε ελεύθερη μετάφραση «Δικαιοχώρι» γιατί οι κάτοικοί του χαρακτηρίζονταν για την εντιμότητα στις συναλλαγές τους, και από το 1928 έως το 1940 «Μόνοικο».
Με τη νικηφόρα λήξη των Βαλκανικών πολέμων έρχεται και η απελευθέρωση του χωριού. Συγκεκριμένα, την 29η Ιουνίου 1913, λίγες ώρες μετά την απελευθέρωση της πόλης των Σερρών, ένα τάγμα πεζικού που βρισκόταν στο Χρυσό εισήλθε στο Άγιο Πνεύμα, όπου έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από τους κατοίκους του.